Terapia indywidualna

Podczas psychoterapii indywidualnej pomagam Klientom w przełamywaniu rozmaitych trudności osobistych, takich jak niezadowolenie z siebie i swojego życia, niskie poczucie własnej wartości, smutek, żal, depresja, lęk przed ludźmi, nieśmiałość, trudności w relacjach, samotność, brak stałego związku, onieśmielenie w relacjach z ludźmi, trudności w relacjach z osobami odmiennej płci, lęki, nerwice, depresja, agresywność, wrogość w stosunku do siebie i/lub innych, poczucie osamotnienia w życiu, utrata poczucia sensu życia itd.

Klient poprzez terapię uzyskuje głębszy wgląd w siebie, co umożliwia Mu lepsze zrozumienie konkretnych przyczyn dla których cierpi i doświadcza trudności.

Poprzez zmianę stosunku do swoich wspomnień, siebie samego, innych ludzi, otaczającej Go rzeczywistości pomagam Klientowi określić na nowo Jego cele życiowe, odnaleźć w życiu swoje miejsce jako osoba zadowolona z siebie, spełniona, szczęśliwa.

Wewnętrzny ból i cierpienie psychiczne

Częstym elementem terapii jest uśmierzanie lęku i bólu psychicznego, poczucia wstydu, winy, krzywdy - wynikającego ze zranień, które miały miejsce w przeszłości Klienta. Zazwyczaj są one źródłem cierpienia Klienta, jego nieśmiałości, trudności i ograniczeń w relacjach prywatnych oraz zawodowych.

 
Problemy zawodowe

Terapia indywidualna może dotyczyć także problemów zawodowych, takich jak: częste zmiany pracy, niezdolność do awansu zawodowego/ finansowego /społecznego, lęki związane z wykonywaną pracą, konflikty, zadrażnienia, przemoc psychiczna w miejscu pracy, a także lęk przed przełożonymi/ klientami oraz lęki i zahamowania w rozmaitych sytuacjach zawodowych (np. lęk przed wystąpieniami publicznymi, prezentacjami, zabieraniem głosu na zebraniach, itp.). Przeżywane przez Klienta trudności osobiste często przekładają się nie tylko na komfort życia zawodowego, ale także na wydajność i efektywność oraz szeroko rozumiane możliwości awansu. Innymi słowy osoby funkcjonujące w zdrowszy, bardziej stabilny sposób szybciej i łatwiej realizują swoje cele i ambicje zawodowe.

 
Trudności sytuacyjne

Czasem przyczyną silnego obniżenia nastroju i załamania psychicznego są bardzo trudne, ale przejściowe okoliczności życiowe, które przytłaczają i załamują Klienta, np.: utrata stałej pracy i trudność w znalezieniu nowej; rozstanie – niespodziewane odejście kogoś z kim Klient czuł się bardzo związany; czasem nagłe okoliczności, takie jak niechciana ciąża (która - wbrew stereotypom - może dotykać ojca dziecka w tak samo silny sposób, jak jego matki). Brak oparcia w najbliższym otoczeniu, poczucie osaczenia i odrzucenia mogą prowadzić do załamania i depresji. Są też nierzadko źródłem kroków i decyzji, których potem żałujemy. Możliwość porozmawiania z kimś życzliwym, a jednocześnie bezstronnym pomaga nabrać dystansu i dokonać spokojnej oceny sytuacji. Pomaga również nabrać odwagi by stawić czoła trudnościom oraz w aktywny sposób poszukiwać dla siebie konstruktywnych rozwiązań.

 
Depresja

Potocznie kojarzona z długotrwałym smutkiem, niezadowoleniem z siebie i swojego życia, niechęcią do ludzi i pracy, a czasem także jakiegokolwiek innego działania, jest zaburzeniem afektywnym, objawiającym się silnym obniżeniem nastroju. Oczywiście nie każde obniżenie nastroju jest depresją, ale jeśli stany smutku zdarzają się często, są długotrwałe, a osoba nimi dotknięta ma trudność z codziennymi aktywnościami życiowymi – można już o niej mówić. Depresja odbiera nam radość życia, poczucie jego sensu i wartości. Można i warto ją leczyć.

 
Agresja

Agresja, potocznie kojarzona z niekontrolowanymi wybuchami gniewu, napadami złości, jest zachowaniem mającym na celu fizyczne lub psychiczne zranienie. Może być skierowana przeciwko innym ludziom lub sobie samemu. Agresja jest często połączona z aktami przemocy słownej i/lub fizycznej. Nieleczona, wyrażana w sposób niekontrolowany i niepohamowany, agresja niszczy nasze relacje z ludźmi, zwłaszcza bliskimi. Może być również źródłem trudności zawodowych, prowadzi bowiem do zadrażnień, nieakceptacji, niezdrowej rywalizacji, wykluczania, poniżania itd. Może być przyczyną częstych zmian/ utrat pracy, pomijania podczas premii i awansów, zaniżania czyichś zawodowych możliwości i osiągnięć, na które pracodawca może patrzeć przez pryzmat agresywnego zachowania. Nad agresją i agresywnym zachowaniem można zapanować, ucząc się wyrażać niezadowolenie/ niezgodę, niechęć w sposób społecznie akceptowany.

 
Lęk

To uczucie, które pojawia się w sytuacji rzeczywistego i/lub wyobrażonego niebezpieczeństwa. Objawia się przykrym napięciem, niepokojem, skrępowaniem, czasem usztywnieniem („zastygnięcie” ciała), przyspieszonym biciem serca, uczuciem zaciśnięcia okolic gardła, brzucha, czasem uciskiem klatki piersiowej, uczuciem ciężaru („kamień na sercu”). Warto wiedzieć, że lęk w przeciwieństwie do strachu nie jest związany z konkretnym, bezpośrednim zagrożeniem. Przeżywany często i w dużym nasileniu wyczerpuje organizm. U osób, które go często doświadczają prowadzi od ogranicza możliwości i aktywności życiowych (nie robimy różnych rzeczy, na które mielibyśmy ochotę, bo się boimy). Warto wiedzieć, że zarówno lęk, jak strach są normalnymi uczuciami, których doświadczają wszyscy. Z lękiem patologicznym – który warto i trzeba leczyć – mamy do czynienia wówczas, gdy staje się on przyczyną poważnych trudności życiowych. Innymi słowy: jeśli różnych rzeczy w życiu nie możesz, bo się boisz i jest ci z tym źle – warto się udać po pomoc.

 
Nerwica

Jest zazwyczaj kojarzona z niekontrolowanym, niespokojnym, nerwowym, wybuchowym zachowaniem. W praktyce klinicznej tak określa się zaburzenia nerwicowe zwane nerwicami lub neurozami. Jest to grupa zaburzeń psychicznych o różnorodnej symptomatyce, obejmującej zaburzenia emocjonalne, rozmaite dysfunkcje narządów, a także patologiczne formy zachowania o podłożu psychogennym. Dramat osób znerwicowanych polega na tym, że na ogół zdają sobie one sprawę z absurdalności swoich objawów (np. lęków, natręctw, zaburzeń nastroju i zachowania, dolegliwości somatycznych), mimo to nie potrafią ich powstrzymać. Czasem są wręcz zmuszone do ich powtarzania (jak to jest w przypadku czynności natrętnych). Nerwice na ogół silnie ograniczają nasze możliwości życiowe. Można i warto je leczyć .